Pintura inpresionistaren ezaugarriak
Lehenengo aldiz Inpresionista hitza 1874 eta 1886 artean erabili zela, Areto Ofizialaren alternatiba , bertaratutakoak erakusketaldiko lanei buruzko iritzia islatzen du. Areto Ofizialean erakundeen onarpena zuen artea bakarrik zegoen ikusgai.- Premisak: argiaren efektuaren aldaketak eragiten duen ondorioa biltzea zen bere helburu nagusia. Bizkor lan egiteko aukera ematen zuten teknikak erabili beharra eragin zuen horrek, argitasun une hori mihisean islatuta gera zedin.
- Gaiak: natura eta eguneroko bizitzaren egoerak ziren gai nagusiak. Horiek adierazteko, batzuetan adierazitako errealitatearen zati batzuk bakantzen zituzten, bere ezaugarri plastikoak bakarrik azpimarratzeko asmoz.
Margolari inpresionisten sailkapena
Egin diren arte inpresionistaren antolaketen erregulartasun eskasa dela-eta, komenigarria da aurretik sailkapen bat egitea. Hiru talde nabarmendu behar dira sailkapenean:
- Inpresionista puruak: beraien lan guztietan estilo berdina mantendu zutenek osatzen dute talde hau. Ondorengo hauen lana azpimarratu behar da: Claude Monet (1840-1926), Camille Pisarro (1830-1906) eta Alfred Sisley (1839-1899).
- Lehenengo belaunaldia: 1830eko hamarkada inguruan jaio ziren eta momenturen batean arau inpresionistak bete zituzten artistak biltzen ditu talde honek. Ondorengo hauek dira talde honetako artistarik aipagarrienak: Edouard Manet(1832-1883), Edgar Degas (1834- 1917), Pierre Auguste Renoir (1841-1919), Paul Cézanne (1839-1906) eta Jean-Frédéric Bazille (1841-1870)
:
Ezaugarri orokorrak
-Egokitzapena bolumena (Inpresionistek desegina) eta gustu estetiko puruaren artean (Cezanne).
-Obra ulertzen da forma geometrikoen multzo bat bezala (Cezanne)
Eraginak
-Inpresionistengandik kolorearekiko zaletasuna Cezannen kasuan.
-Ozeaniako kultura exotikoetatik Gauguinen primitibismoa.
Pisarrorekin has izen pintatzen. Bere bizitzako erosotasuna eta bere familia utz izuen bizitzeko lehen Parisen, ondoren Bretanian eta azkenik Tahitin. Bere pinturetan tonalitate gogorrak erabiltzen ditu, kolore bizi eta arbitrarioz beterikoa zalera handiz, erritmo bihurgunetsuaz mugatzen direla. Bi gai nagusi izan zituen: Tahitiko exotismoa eta Bretainiako primitibismoa. Bere lanean sinbolismoko erreferentzia bat dago eta bere kolorearen erabilera fauvengan eta espesionistengan eragina izango du. Perspektiba uko egin zuen, modelatua eta itzalak baztertu eta irudi lauak egin zituen, estanpa japoniarretan bezala.Cezanne
Bere pintura bolumenez betata zegoen geometria, marrazkia eta formen definizioari esker. Honetarako pintzelada handiak erabiltzen zituen. Hau guztia koloreen intentsitatea uko egin gabe egiten zuen, kontrastea keta itzal koloreztatuak erabiliz. Bere pinturetan aurreko planoekiko arreta berezia dago eta distorsioak egiten zituen ikuspuntu anitzak erabiltzen zituelako, bodegoietan bezala. Bere pintura kubismoaren oinarri aizan zen eta Matissen koloretan eragin aizan zuen. Seriek margotuz ituen, Kartaketako jokalaria keta Sainte Victorieko mendia bezala.Arlesen finkatu zuen Proventzako argia gustokoa zituelako eta irudia k eta paisaiak margotu zituen lerro bihurgunetsu zeta forma mugikorraz, suak bezala bere barruko sua kaptatuz. Kolorea asko gustatzen zitzaion bere espresionismoa irudikatzeko modua bezala. Askotan depresioak eta angustiak irudikatuko ditu. Bere pintzelada oso berezia da, sinuosoa, kurtsiboa, materia pilo batekin. Koloreak batzuetan agresiboak dira, normalak ez diren kontrasteaz –horia laranja gainean-. Espresionismorako bidea irek izuen. Lanak: Autoerretratoa, Gaua izarduna, Eguzkiloreak, Gadget Doctorea.
No hay comentarios:
Publicar un comentario